တရားေဟာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ မေသခင္မွာ မိသားစု၊ ခ်စ္သူခင္သူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ၾကသည္။ မိမိေသဆံုးသြားေတာ့ အားလံုး၀မ္းနည္းငိုေၾကြးၾကသည္။ ၀မ္းသာသူကေတာ့ မိမိကို မလိုလားသူမွ အပ အျခားသူမရွိ။
စာေရးသူ စဥ္းစားမိသည္က စာေရးသူ အသက္ပိုင္းျခားသည္ ေယဘူယ်သေဘာေလာက္ဆိုလွ်င္ လူ႕သက္တမ္းႏုေသးသည္ ဆုိရမည္။ သို႕ေသာ္လည္း စာေရးသူတို႕ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားအရ စာေရးသူတို႕သည္ မည္သည့္ေန႕၊ မည့္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေသဆံုးမည္ကို မသိႏိုင္။
အထူးသျဖင့္ စာေရးသူသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေသဆံုးပါက မိမိေနာက္သို႕ ပါမလာႏိုင္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ေလထုညစ္ညမ္းေအာင္ မီးရႈိ႕ခံလိုက္ရရံုမွ တပါး အျခားဘာမွ အသံုးမ၀င္ႏိုင္။ မိမိေသဆံုးသြားလွ်င္ေတာင္ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေပးခဲ့ခ်င္သည္။
ေနာက္ဆံုးရလိုက္ေသာ အၾကံဥာဏ္တစ္ခုက မိမိတို႕တစ္ေန႕တာ လႈပ္ရွားသြားလာမႈအားလံုး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေနသည္မွာ မိမိတို႕၏ မ်က္လံုးေကာင္းေနေသာေၾကာင့္သာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴဒါန္းရန္ စိတ္ဆႏၵျပင္းထန္ခဲ့သည္။ ထို႕ျပင္ မိမိကုိယ္တိုင္သည္လည္း ဤႏိုင္ငံမွတပါး အျခားတိုင္းျပည္သို႕ သြားေရာက္ေနထိုင္ျခင္း မျပဳျခင္းမွာ ေသခ်ာေနေသာေၾကာင့္ မိမိေသဆံုးျပီး (၄)နာရီအတြင္းတြင္ ထုတ္ယူႏိုင္ေသာ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴဒါန္းမႈကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။
ဘယ္ေန႕ေသမည္ဆုိတာကို မသိႏိုင္ေသာ လူ႕ေလာကၾကီးတြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ ေန႕ရက္မ်ားကိုအျပီးတြင္ အျခားတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ လွပေသာ ေန႕ရက္မ်ား ျဖစ္လာေစရန္ မိမိ၏ မ်က္ၾကည္လႊာမ်ားကို လွဴဒါန္းၾကေစလိုေၾကာင္း ႏိုးေဆာ္လိုက္ပါသည္။
မိမိ၏ လွဴဒါန္းမႈကိုလည္း သာဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚဆိုႏိုင္ရန္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
အမ်ိဳးသားမ်က္စိဘဏ္ (မ်က္စိအထူးကုေဆးရံုအေပၚဆံုးထပ္)
မ်က္စိအထူးကုေဆးရံု၊ ကန္ပတ္လမ္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
No comments:
Post a Comment