ျပတင္းမွန္သားတြင္ မိုးသားမ်ား လာေရာက္ထိေနခ်ိန္.. ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ အိမ္မိုးနီညိဳညိဳေလးမ်ားသည္ မိုးစက္မိုးေပါက္မ်ားေအာက္တြင္ ေခါင္းမေဖာ္၀င့္သူတစ္ေယာက္အလား ျငိမ္သက္ျပီး ေနေနေလသည္။
ၾသ.. တမိုးေသာက္ျပန္ျပီ။ ရင္ဘတ္ထဲတြင္ ေနလို႕ထိုင္လို႕မေကာင္းေသာ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ အိပ္ရာထက္တြင္ ဆက္လက္မေမွးစက္ႏိုင္။ သက္သာလို သက္သာျငားတစ္ခုခု ျပဳလုပ္ရန္ ေဆးဗီဒိုအနားသို႕ တလွမ္းျခင္း လာမိခ်ိန္တြင္.. နံရံထက္က နာရီေပၚတြင္ ေန႕လည္ ၁၁ နာရီထိုးေနျပီ။
အို.. ဘယ္အခ်ိန္ထိေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါလိမ့္။ တေန႕စာ ၀မ္းစာရွာခ်ိန္မွာ ငါသည္ အိပ္စက္မႈကို ျပဳေနေလျပီ။ ငါ၏ ရွင္သန္ျခင္းသည္ အဘယ္အတြက္နည္း.. ေမးခြန္းမ်ားစြာျဖင့္ ေဆးဗီဒိုတြင္းမွ ဘာမီတြန္ပုလင္းေလးကို လက္လွန္းရင္း...
