ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ထင္ရွားေသာ ျမိဳ႕မ်ားတြင္ ေရေပၚအိမ္ေဆာက္ေနေသာ အင္းေလးေဒသသည္လည္း ကမၻာကပင္အသိအမွတ္ျပဳေသာ ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္။ အီတလီႏိုင္ငံ၏ ထင္ရွားေသာ ေရေပၚျမိဳ႕ေလးတစ္ခုျဖစ္သည့္ Venice ျမိဳ႕သည္လည္း ကမၻာေပၚတြင္ နံမည္ၾကီးေသာ ျမိဳ႕မ်ားထဲတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္သည္လည္း ထိုျမိဳ႕သို႕ မေရာက္ဘူးလွ်င္ အီတလီကို လာေရာက္ျခင္းသည္ အႏွစ္အဓိပၸါယ္မျပည့္မွီမွာလည္း စိုးေသာေၾကာင့္ ရွိစုမဲ့စုျဖင့္ ျခစ္ကုတ္ကာ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း ကၽြႏု္ပ္၏သူငယ္ခ်င္းၾကီးကလည္း တိုက္တုိက္ဆုိင္ဆိုင္ Milan ကိုေရာက္လာေသာ အခိုက္ႏွင့္ၾကံဳေသာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ရႊင္စြာပင္ Venice ျမိဳ႕သို႕ခ်ီတက္ခဲ့ၾကေလသည္။
မေန႕ကညပိုင္းက ေလွ်ာက္လည္ပတ္မႈ မ်ားသြားေသာေၾကာင့္ မနက္ကို ၇း၀၀နာရီမွ ႏိုးသည္။ ျပင္ဆင္ျပီး McDonaldေရာက္ေတာ့တန္းစီတာနဲ႕ဘာနဲ႕ ဘူတာၾကီးထဲကို ၈း၃၀နာရီခြဲေလာက္မွ ေရာက္ခဲ့သည္။
စေန၊တနဂၤေႏြျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘူတာၾကီးသည္လည္း စည္ကားလွသည္။ မိမိတို႕ႏိုင္ငံကဲ့သို႕ လက္မွတ္၀ယ္တာကမလြယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက လာတန္းစီမွန္းမသိေသာ ေငြသားျဖင့္ရွင္းရသည့္ ေကာင္တာမ်ားတြင္ လူမ်ားပံုေအာေနသည္။ ေစာင့္လိုက္လို႕ကေတာ့ မိုးခ်ဳပ္သြားႏိုင္သည္။ Bank Card မ်ားျဖင့္၀ယ္ႏိုင္ေသာ ေကာင္တာမ်ားကေတာ့ လူပါးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မိမိတြင္ ကဒ္မေျပာႏွင့္ ဖုန္းကဒ္ေတာင္ ေစ်းၾကီး၍ ၀ယ္မဆက္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ Information Counter သို႕ေျပးရသည္။ အမေလး..ေကာင္တာေရာက္ေတာ့ ေျခေထာက္ပင္ခ်ိသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ Information ေမးရန္ေစာင့္ေနသူကေတာင္ ၁၅ေယာက္ေလာက္ရွိမည္။ မိမိတို႕ႏိုင္ငံကို သတိရသား။ ဘယ္သူ႕ေမးေမး ႏိုင္ငံျခားသားဆိုရင္ေတာင္ မတတ္တေခါက္အဂၤလိပ္ႏွင့္ ျပန္ေျပာအံုးမွာ။ အီတလီႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးၾကီးႏိုင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္စကားကုိ တြင္က်ယ္စြာ မသံုးစြဲပဲ အီတာလ်န္ဘာသာစကားကိုသာ သံုးစြဲၾကေသာေၾကာင့္ အျခားသူေမးဖို႕ဆိုတာ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားရဲ။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကေတာ့ အခ်ိန္မရေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္မရမွာ စိတ္ပူေနသည္။ မိမိကေတာ့ အားေနေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအးရာေအးေၾကာင္း အာလူေခ်ာင္းေလးကုိက္ကာ သူ႕ေနာက္မွ လိုက္ေနေလသည္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ Information Counter မွထြက္လာခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ပ်က္လာေသာ မ်က္ႏွာသည္ ေခါင္းေလွ်ာ္ေနစဥ္ ေရကုန္သြားေသာ သူ၏မ်က္ႏွာကဲ့သို႕။
"ဘာေျပာလိုက္တုန္း..နင့္ကို"
"ငါတို႕ကို ဟိုလူအမ်ားၾကီးတန္းစီတဲ့ေနရာကို သြားပါတဲ့။ ဒါပဲေျပာတယ္။ စိတ္တိုလိုက္တာ။ ငါက ထပ္ေမးမယ္လုပ္တာေတာင္ စြတ္ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေခၚေနတယ္။"
"ေအာ္..စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ပါ။ သူတို႕က်က္ထားတာ ဒီစကားလံုးပဲရွိလို႕ေနမွာေပါ့။ နင္က စြတ္ဘိုလိုေတြမႈတ္တာကိုး"
"ေအာင္မယ္..နင္ကေအးရာေအးေၾကာင္းေနေနတယ္။ နင္သူတို႕စကားနားလည္တာပဲ..နင့္အလွည့္သြား"
သြားပါျပီ။ ေခါင္းေပၚကို အုန္းလက္က်သလိုခံစားလိုက္ရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ျမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီကဲ့သို႕မာန္ကို တင္းကာ အျခားေကာင္တာတစ္ခုသို႕ ထြက္လာခဲ့သည္။
"(#&#*&@*&*#)@"
"(@*)(*(*&$*&$(*#&"
"ဟဲ့... ရျပီ။ ဒီမွာလက္မွတ္။"
"ေအာင္မယ္..နင္ကေတာ္ေတာ္..ေတာ္သားပဲ။ ေစာေစာက ဘာလို႕သြားမ၀ယ္တာတုန္း။"
"ေအာ္...နင္ကလည္း ဘူတာၾကီးေရာက္တုန္း ေနရာအႏွံ႕ေရာက္ဖူးေအာင္လို႕ေပါ့ဟ။"
ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းသည္လည္း ျမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီႏွင့္ ဗိုက္ကေလးကဲ့သို႕ ရထားစၾကၤမ်ားသို႕တက္လာခဲ့သည္။ စၾကၤေတြက အမ်ားၾကီး Billboard မွာ ရထားစာရင္းၾကည့္ျပီး မိမိတို႕ရထားရွိရာသို႕ လာခဲ့ၾကသည္။ ရထားဆီကိုေရာက္ေတာ့ တြဲနံပါတ္ရွာ ျပီးေတာ့ ခံုနံပါတ္ရွာရန္ ဟန္ပါပါျဖင့္ ရထားေပၚသို႕တက္ကာ ရွာေဖြေနၾကသည္။ ရထားသာထြက္လာသည္ ခံုကရွာမေတြ႕ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက ဖုလာပံုရသည္။
"ဟဲ့...နင့္ဇာတ္လမ္း၊ နင္ရွင္း။"
ကၽြႏ္ုပ္လည္း ကိုယ္၀ယ္ခဲ့သည့္လက္မွတ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ပဲတာ၀န္ယူရေတာ့သည္။ ရထားလက္မွတ္စစ္လာေတာ့ ေမးလိုက္မိသည္။ ရထားတြဲေစာင့္ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်က္ႏွာကို ဆင္ျဖဴမ်က္ႏွာ ဆင္မဲမၾကည့္၀ံ့သကဲ့သို႕ ေခ်ာင္းၾကည့္မိသည္။
"ဟဲ့...ဘယ္မွာတုန္းေနရာက ရထားေတာ့ မမွားပါဘူးေနာ္။"
"အဟီး... စိတ္ေတာ့မဆိုးနဲ႕ေပါ့ဟာ..ဒါက ခံုမဲ့လက္မွတ္တဲ့။"
"ဟဲ့..နင္ ဒါေတာင္မသိဘူးလား။ လက္မွတ္မွာ မေရးထားဘူးလား။ နင္ ၀ယ္တုန္းကလည္း ဘာမွ မေျပာဘူးလား။ ျပစမ္း၊ ျပစမ္းလက္မွတ္ ခံုမဲ့ဆိုတာေတာ့ ေရးထားမွာေပါ့။"
"အဟီး...ဟုတ္တယ္။ ဒီမွာ ငါက ၀ယ္တုန္းက မသိဘူး။ ဟိုကလည္း ငါသိတယ္ေအာင္းေမ့လို႕ ဘာမွ မေျပာလိုက္တာေနမွာ။ ငါကလည္း သူေရးေပးတဲ့ ခံုမဲ့ဆိုတဲ့စာသားကို သူ႕လက္မွတ္ထိုးတယ္ေအာက္ေမ့လို႕။ အဟီး..စိတ္မပူပါနဲ႕ဟာ။ ငါေက်ာင္းမွာ သင္ဖူးတယ္ဟ။ ရထားေပၚမွာ ခံုေနရာလြတ္ရင္ ၀င္ထိုင္ဖို႕အတြက္ေမးတဲ့ Dialog သင္ဖူးတယ္။ စိတ္ပူနဲ႕ေနာ္..သူငယ္ခ်င္းေလး"
ထိုစာသားေလးကို စာဖတ္သူမ်ား အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ အီတလီႏိုင္ငံကိုသြားေရာက္မယ္ဆိုရင္ ဒါေလးကို ေဆာင္ေပါ့။
မိမိတို႕စီးခဲ့ေသာ ရထားပံုကိုေတာ့ ဒီဆိုဒ္ေလးမွ ကူးတင္ထားတာပါ။ မိမိကုိယ္တိုင္ရိုက္ခဲ့ေသာ ပံုမ်ားတြင္ ေရႊျမန္မာႏွစ္ေယာက္က တပူးပူးပါေနေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစရန္။
မေန႕ကညပိုင္းက ေလွ်ာက္လည္ပတ္မႈ မ်ားသြားေသာေၾကာင့္ မနက္ကို ၇း၀၀နာရီမွ ႏိုးသည္။ ျပင္ဆင္ျပီး McDonaldေရာက္ေတာ့တန္းစီတာနဲ႕ဘာနဲ႕ ဘူတာၾကီးထဲကို ၈း၃၀နာရီခြဲေလာက္မွ ေရာက္ခဲ့သည္။
စေန၊တနဂၤေႏြျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘူတာၾကီးသည္လည္း စည္ကားလွသည္။ မိမိတို႕ႏိုင္ငံကဲ့သို႕ လက္မွတ္၀ယ္တာကမလြယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက လာတန္းစီမွန္းမသိေသာ ေငြသားျဖင့္ရွင္းရသည့္ ေကာင္တာမ်ားတြင္ လူမ်ားပံုေအာေနသည္။ ေစာင့္လိုက္လို႕ကေတာ့ မိုးခ်ဳပ္သြားႏိုင္သည္။ Bank Card မ်ားျဖင့္၀ယ္ႏိုင္ေသာ ေကာင္တာမ်ားကေတာ့ လူပါးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မိမိတြင္ ကဒ္မေျပာႏွင့္ ဖုန္းကဒ္ေတာင္ ေစ်းၾကီး၍ ၀ယ္မဆက္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ Information Counter သို႕ေျပးရသည္။ အမေလး..ေကာင္တာေရာက္ေတာ့ ေျခေထာက္ပင္ခ်ိသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ Information ေမးရန္ေစာင့္ေနသူကေတာင္ ၁၅ေယာက္ေလာက္ရွိမည္။ မိမိတို႕ႏိုင္ငံကို သတိရသား။ ဘယ္သူ႕ေမးေမး ႏိုင္ငံျခားသားဆိုရင္ေတာင္ မတတ္တေခါက္အဂၤလိပ္ႏွင့္ ျပန္ေျပာအံုးမွာ။ အီတလီႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးၾကီးႏိုင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္စကားကုိ တြင္က်ယ္စြာ မသံုးစြဲပဲ အီတာလ်န္ဘာသာစကားကိုသာ သံုးစြဲၾကေသာေၾကာင့္ အျခားသူေမးဖို႕ဆိုတာ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားရဲ။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကေတာ့ အခ်ိန္မရေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္မရမွာ စိတ္ပူေနသည္။ မိမိကေတာ့ အားေနေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအးရာေအးေၾကာင္း အာလူေခ်ာင္းေလးကုိက္ကာ သူ႕ေနာက္မွ လိုက္ေနေလသည္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ Information Counter မွထြက္လာခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ပ်က္လာေသာ မ်က္ႏွာသည္ ေခါင္းေလွ်ာ္ေနစဥ္ ေရကုန္သြားေသာ သူ၏မ်က္ႏွာကဲ့သို႕။
"ဘာေျပာလိုက္တုန္း..နင့္ကို"
"ငါတို႕ကို ဟိုလူအမ်ားၾကီးတန္းစီတဲ့ေနရာကို သြားပါတဲ့။ ဒါပဲေျပာတယ္။ စိတ္တိုလိုက္တာ။ ငါက ထပ္ေမးမယ္လုပ္တာေတာင္ စြတ္ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေခၚေနတယ္။"
"ေအာ္..စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ပါ။ သူတို႕က်က္ထားတာ ဒီစကားလံုးပဲရွိလို႕ေနမွာေပါ့။ နင္က စြတ္ဘိုလိုေတြမႈတ္တာကိုး"
"ေအာင္မယ္..နင္ကေအးရာေအးေၾကာင္းေနေနတယ္။ နင္သူတို႕စကားနားလည္တာပဲ..နင့္အလွည့္သြား"
သြားပါျပီ။ ေခါင္းေပၚကို အုန္းလက္က်သလိုခံစားလိုက္ရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ျမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီကဲ့သို႕မာန္ကို တင္းကာ အျခားေကာင္တာတစ္ခုသို႕ ထြက္လာခဲ့သည္။
"(#&#*&@*&*#)@"
"(@*)(*(*&$*&$(*#&"
"ဟဲ့... ရျပီ။ ဒီမွာလက္မွတ္။"
"ေအာင္မယ္..နင္ကေတာ္ေတာ္..ေတာ္သားပဲ။ ေစာေစာက ဘာလို႕သြားမ၀ယ္တာတုန္း။"
"ေအာ္...နင္ကလည္း ဘူတာၾကီးေရာက္တုန္း ေနရာအႏွံ႕ေရာက္ဖူးေအာင္လို႕ေပါ့ဟ။"
ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းသည္လည္း ျမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီႏွင့္ ဗိုက္ကေလးကဲ့သို႕ ရထားစၾကၤမ်ားသို႕တက္လာခဲ့သည္။ စၾကၤေတြက အမ်ားၾကီး Billboard မွာ ရထားစာရင္းၾကည့္ျပီး မိမိတို႕ရထားရွိရာသို႕ လာခဲ့ၾကသည္။ ရထားဆီကိုေရာက္ေတာ့ တြဲနံပါတ္ရွာ ျပီးေတာ့ ခံုနံပါတ္ရွာရန္ ဟန္ပါပါျဖင့္ ရထားေပၚသို႕တက္ကာ ရွာေဖြေနၾကသည္။ ရထားသာထြက္လာသည္ ခံုကရွာမေတြ႕ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက ဖုလာပံုရသည္။
"ဟဲ့...နင့္ဇာတ္လမ္း၊ နင္ရွင္း။"
ကၽြႏ္ုပ္လည္း ကိုယ္၀ယ္ခဲ့သည့္လက္မွတ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ပဲတာ၀န္ယူရေတာ့သည္။ ရထားလက္မွတ္စစ္လာေတာ့ ေမးလိုက္မိသည္။ ရထားတြဲေစာင့္ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်က္ႏွာကို ဆင္ျဖဴမ်က္ႏွာ ဆင္မဲမၾကည့္၀ံ့သကဲ့သို႕ ေခ်ာင္းၾကည့္မိသည္။
"ဟဲ့...ဘယ္မွာတုန္းေနရာက ရထားေတာ့ မမွားပါဘူးေနာ္။"
"အဟီး... စိတ္ေတာ့မဆိုးနဲ႕ေပါ့ဟာ..ဒါက ခံုမဲ့လက္မွတ္တဲ့။"
"ဟဲ့..နင္ ဒါေတာင္မသိဘူးလား။ လက္မွတ္မွာ မေရးထားဘူးလား။ နင္ ၀ယ္တုန္းကလည္း ဘာမွ မေျပာဘူးလား။ ျပစမ္း၊ ျပစမ္းလက္မွတ္ ခံုမဲ့ဆိုတာေတာ့ ေရးထားမွာေပါ့။"
"အဟီး...ဟုတ္တယ္။ ဒီမွာ ငါက ၀ယ္တုန္းက မသိဘူး။ ဟိုကလည္း ငါသိတယ္ေအာင္းေမ့လို႕ ဘာမွ မေျပာလိုက္တာေနမွာ။ ငါကလည္း သူေရးေပးတဲ့ ခံုမဲ့ဆိုတဲ့စာသားကို သူ႕လက္မွတ္ထိုးတယ္ေအာက္ေမ့လို႕။ အဟီး..စိတ္မပူပါနဲ႕ဟာ။ ငါေက်ာင္းမွာ သင္ဖူးတယ္ဟ။ ရထားေပၚမွာ ခံုေနရာလြတ္ရင္ ၀င္ထိုင္ဖို႕အတြက္ေမးတဲ့ Dialog သင္ဖူးတယ္။ စိတ္ပူနဲ႕ေနာ္..သူငယ္ခ်င္းေလး"
ထိုစာသားေလးကို စာဖတ္သူမ်ား အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ အီတလီႏိုင္ငံကိုသြားေရာက္မယ္ဆိုရင္ ဒါေလးကို ေဆာင္ေပါ့။
senza posto= ခံုမဲ့
မိမိတို႕စီးခဲ့ေသာ ရထားပံုကိုေတာ့ ဒီဆိုဒ္ေလးမွ ကူးတင္ထားတာပါ။ မိမိကုိယ္တိုင္ရိုက္ခဲ့ေသာ ပံုမ်ားတြင္ ေရႊျမန္မာႏွစ္ေယာက္က တပူးပူးပါေနေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစရန္။
2 comments:
ဟား... မုိက္တယ္ဗ်ာ..။ ကြ်န္ေတာ္က Italy Crazy ဗ်...။ Venice, Milan နဲ႕ Rome ဆိုတာကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ Dream Cities ေတြ..။ အားက်တယ္အစ္ကိုရာ...။ ေနာက္လဲ အီတလီ အေၾကာင္းေလးေတြတင္ေပးပါဦး...။ အခုေတာ့ လက္ထဲမွာ အထူးႏိုင္ငံကူး Passport အစိမ္းေရာင္ ၾကီးေတာ့ရွိပါရဲ႕ ဘာ Only ဆိုလို႕ ဘယ္မွသြားမရဘူး ျဖစ္ေနတယ္...။ ဒီႏွစ္ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ သီးသန္႕ စီစဥ္ေပးတဲ့ Star Travel ဆိုတဲ့ Agency နဲ႕ ညိွလို႕ရလို႕ကေတာ့ လာၿပီသာမွတ္...။ :P
မုိက္တယ္။ အေ၇းအသားက လန္းပါဘိ
Post a Comment